دانلود آهنگ همایون شجریان و سامی یوسف زنده

م رده ب دم زﻧﺪه ﺷﺪم ﮔﺮﻳﻪ ب دم ﺧﻨﺪه ﺷﺪم دوﻟﺖ ﻋﺸﻖ آﻣﺪ و ﻣﻦ دوﻟﺖ ﭘﺎﻳﻨﺪه ﺷﺪم دﻳﺪﻫٔ ﺳﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا ﺟﺎن دﻟﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا زﻬﺮﻫٔ ﺷﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا ز ﻫﺮﻫٔ ﺗﺎﺑﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺪﻳﻮاﻧﻪ ﻧﻪ ای ﻟﺎﻳﻖ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻪ اﻳ» رﻓﺘﻢ دﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪم ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺑﻨﺪﻧﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺴﺮﻣﺴﺖ ﻧﻪ ای رو ﻛﻪ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﻧﻪ اﻳ» رﻓﺘﻢ و ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺷﺪم وز ﻃﺮب آﻛﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ ﻛﺸﺘﻪ ﻧﻪ ای در ﻃﺮب آﻏﺸﺘﻪ ﻧﻪ اﻳ» ﭘﻴﺶ رخ زﻧﺪه ک ﻧﺶ ﻛﺸﺘﻪ و اﻓﻜﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ زﻳﺮﻛﻜﻰ ﻣﺴﺖ ﺧﻴﺎﻟﻰ و ﺷﻜﻴ» ﮔﻮل ﺷﺪم ﻫﻮل ﺷﺪم وز ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻛﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ ﺷﻤﻊ ﺷﺪی ﻗﺒﻠﻬٔ اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻳ» ﺟﻤﻊ ﻧﻴﻢ ﺷﻤﻊ ﻧﻴﻢ دود ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺸﻴﺨﻰ و ﺳﺮی ﭘﻴﺶ رو و راﻫﺒﺮﻳ» ﺷﻴﺦ ﻧﻴﻢ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﻢ اﻣﺮ ﺗﻮ را ﺑﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺒﺎ ﺑﺎل و ﭘﺮی ﻣﻦ ﭘﺮ و ﺑﺎﻟﺖ ﻧﺪﻫﻤ» در ﻫﻮس ﺑﺎل و ﭘﺮش ﺑﻰ ﭘﺮ و ﭘﺮﻛﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻣﺮا دوﻟﺖ ﻧﻮ: «ﺮاه ﻣﺮو رﻧﺠﻪ ﻣﺸﻮ زاﻧﮏ ﻣﻦ از ﻟﻄﻒ و ﻛﺮم ﺳﻮی ﺗﻮ آﻳﻨﺪه ﺷﺪﻣ» ﮔﻔﺖ ﻣﺮا ﻋﺸﻖ ﻛﻬﻨ: «ﺎز ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﻨ» ﮔﻔﺘﻤ: «ری ﻧﻜﻨﻢ ﺳﺎﻛﻦ و ﺑﺎﺷﻨﺪه ﺷﺪﻣ» ﭼﺸﻤﻬٔ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﻮﻳﻰ ﺳﺎﻳﻪ ﮔﻪ ﺑﻴﺪ ﻣﻨﻢ ﭼﻮﻧﮏ زدی ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﭘﺴﺖ و گ دازﻧﺪه ﺷﺪم ﺗﺎﺑﺶ ﺟﺎن ﻳﺎﻓﺖ دﻟﻢ وا ﺷﺪ و ﺑﺸﻜﺎﻓﺖ دﻟﻢ اﻃﻠﺲ ﻧﻮ ﺑﺎﻓﺖ دﻟﻢ دﺷﻤﻦ اﻳﻦ ژﻧﺪه ﺷﺪم ﺻﻮرت ﺟﺎن وﻗﺖ ﺳﺤﺮ ﻟﺎف ﻫﻤﻰ زد ز ﺑﻄﺮ ﺑﻨﺪه و ﺧﺮﺑﻨﺪه ب دم ﺷﺎه و ﺧﺪاوﻧﺪه ﺷﺪم ش ﻛﺮ ﻛﻨﺪ ﻛﺎﻏﺬ ﺗﻮ از ﺷﻜﺮ ﺑﻰ ﺣﺪ ﺗﻮ ﻛﻣﺪ او در ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ وی ﻣﺎﻧﻨﺪه ﺷﺪم ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﺧﺎک د ژم از ﻓﻠﮏ و ﭼﺮخ ﺑﻪ ﺧﻢ ﻛﺰ ﻧﻈﺮ و ﮔﺮدش او ﻧﻮر ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه ﺷﺪم ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﭼﺮخ ﻓﻠﮏ از ﻣَﻞ ک و م ﻟﮏ و ﻣﻠﮏ ﻛﺰ ﻛﺮم و ﺑﺨﺸﺶ او روﺷﻦ ﺑﺨﺸﻨﺪه ﺷﺪم ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﻋﺎرف ﺣﻖ ﻛﺰ ﻫﻤﻪ ﺑﺮدﻳﻢ ﺳﺒﻖ ﺑﺮ زﺑﺮ ﻫﻔﺖ ﻃﺒﻖ اﺧﺘﺮ رﺧﺸﻨﺪه ﺷﺪم ز ﻫﺮه ﺑﺪم ﻣﺎه ﺷﺪم ﭼﺮخ دو ﺻﺪ ﺗﺎه ﺷﺪم ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻮدم ز ﻛﻨﻮن ﻳﻮﺳﻒ زاﻳﻨﺪه ﺷﺪم از ﺗﻮام ای ﺷﻬﺮه ﻗﻤﺮ در ﻣﻦ و در ﺧﻮد ﺑﻨﮕﺮ ﻛﺰ اﺛﺮ ﺧﻨﺪﻫٔ ﺗﻮ ﮔﻠﺸﻦ ﺧﻨﺪﻧﺪه ﺷﺪم ﺑﺎش ﭼﻮ ﺷﻄﺮﻧﺞ روان ﺧﺎﻣﺶ و ﺧﻮد ﺟﻤﻠﻪ زﺑﺎن ﻛﺰ رخ آن ﺷﺎه ﺟﻬﺎن ﻓﺮخ و ﻓﺮخ ﻧﺪه ﺷﺪم م رده ب دم زﻧﺪه ﺷﺪم ﮔﺮﻳﻪ ب دم ﺧﻨﺪه ﺷﺪم دوﻟﺖ ﻋﺸﻖ آﻣﺪ و ﻣﻦ دوﻟﺖ ﭘﺎﻳﻨﺪه ﺷﺪم دﻳﺪﻫٔ ﺳﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا ﺟﺎن دﻟﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا زﻬﺮﻫٔ ﺷﻴﺮ اﺳﺖ ﻣﺮا ز ﻫﺮﻫٔ ﺗﺎﺑﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺪﻳﻮاﻧﻪ ﻧﻪ ای ﻟﺎﻳﻖ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻪ اﻳ» رﻓﺘﻢ دﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪم ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺑﻨﺪﻧﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺴﺮﻣﺴﺖ ﻧﻪ ای رو ﻛﻪ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﻧﻪ اﻳ» رﻓﺘﻢ و ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺷﺪم وز ﻃﺮب آﻛﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ ﻛﺸﺘﻪ ﻧﻪ ای در ﻃﺮب آﻏﺸﺘﻪ ﻧﻪ اﻳ» ﭘﻴﺶ رخ زﻧﺪه ک ﻧﺶ ﻛﺸﺘﻪ و اﻓﻜﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ زﻳﺮﻛﻜﻰ ﻣﺴﺖ ﺧﻴﺎﻟﻰ و ﺷﻜﻴ» ﮔﻮل ﺷﺪم ﻫﻮل ﺷﺪم وز ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻛﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺘﻮ ﺷﻤﻊ ﺷﺪی ﻗﺒﻠﻬٔ اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻳ» ﺟﻤﻊ ﻧﻴﻢ ﺷﻤﻊ ﻧﻴﻢ دود ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺸﻴﺨﻰ و ﺳﺮی ﭘﻴﺶ رو و راﻫﺒﺮﻳ» ﺷﻴﺦ ﻧﻴﻢ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﻢ اﻣﺮ ﺗﻮ را ﺑﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻛﻬ: «ﺒﺎ ﺑﺎل و ﭘﺮی ﻣﻦ ﭘﺮ و ﺑﺎﻟﺖ ﻧﺪﻫﻤ» در ﻫﻮس ﺑﺎل و ﭘﺮش ﺑﻰ ﭘﺮ و ﭘﺮﻛﻨﺪه ﺷﺪم ﮔﻔﺖ ﻣﺮا دوﻟﺖ ﻧﻮ: «ﺮاه ﻣﺮو رﻧﺠﻪ ﻣﺸﻮ زاﻧﮏ ﻣﻦ از ﻟﻄﻒ و ﻛﺮم ﺳﻮی ﺗﻮ آﻳﻨﺪه ﺷﺪﻣ» ﮔﻔﺖ ﻣﺮا ﻋﺸﻖ ﻛﻬﻨ: «ﺎز ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﻨ» ﮔﻔﺘﻤ: «ری ﻧﻜﻨﻢ ﺳﺎﻛﻦ و ﺑﺎﺷﻨﺪه ﺷﺪﻣ» ﭼﺸﻤﻬٔ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﻮﻳﻰ ﺳﺎﻳﻪ ﮔﻪ ﺑﻴﺪ ﻣﻨﻢ ﭼﻮﻧﮏ زدی ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﭘﺴﺖ و گ دازﻧﺪه ﺷﺪم ﺗﺎﺑﺶ ﺟﺎن ﻳﺎﻓﺖ دﻟﻢ وا ﺷﺪ و ﺑﺸﻜﺎﻓﺖ دﻟﻢ اﻃﻠﺲ ﻧﻮ ﺑﺎﻓﺖ دﻟﻢ دﺷﻤﻦ اﻳﻦ ژﻧﺪه ﺷﺪم ﺻﻮرت ﺟﺎن وﻗﺖ ﺳﺤﺮ ﻟﺎف ﻫﻤﻰ زد ز ﺑﻄﺮ ﺑﻨﺪه و ﺧﺮﺑﻨﺪه ب دم ﺷﺎه و ﺧﺪاوﻧﺪه ﺷﺪم ش ﻛﺮ ﻛﻨﺪ ﻛﺎﻏﺬ ﺗﻮ از ﺷﻜﺮ ﺑﻰ ﺣﺪ ﺗﻮ ﻛﻣﺪ او در ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ وی ﻣﺎﻧﻨﺪه ﺷﺪم ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﺧﺎک د ژم از ﻓﻠﮏ و ﭼﺮخ ﺑﻪ ﺧﻢ ﻛﺰ ﻧﻈﺮ و ﮔﺮدش او ﻧﻮر ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه ﺷﺪم ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﭼﺮخ ﻓﻠﮏ از ﻣَﻞ ک و م ﻟﮏ و ﻣﻠﮏ ﻛﺰ ﻛﺮم و ﺑﺨﺸﺶ او روﺷﻦ ﺑﺨﺸﻨﺪه ﺷﺪم ﺷﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﻋﺎرف ﺣﻖ ﻛﺰ ﻫﻤﻪ ﺑﺮدﻳﻢ ﺳﺒﻖ ﺑﺮ زﺑﺮ ﻫﻔﺖ ﻃﺒﻖ اﺧﺘﺮ رﺧﺸﻨﺪه ﺷﺪم ز ﻫﺮه ﺑﺪم ﻣﺎه ﺷﺪم ﭼﺮخ دو ﺻﺪ ﺗﺎه ﺷﺪم ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻮدم ز ﻛﻨﻮن ﻳﻮﺳﻒ زاﻳﻨﺪه ﺷﺪم از ﺗﻮام ای ﺷﻬﺮه ﻗﻤﺮ در ﻣﻦ و در ﺧﻮد ﺑﻨﮕﺮ ﻛﺰ اﺛﺮ ﺧﻨﺪﻫٔ ﺗﻮ ﮔﻠﺸﻦ ﺧﻨﺪﻧﺪه ﺷﺪم ﺑﺎش ﭼﻮ ﺷﻄﺮﻧﺞ روان ﺧﺎﻣﺶ و ﺧﻮد ﺟﻤﻠﻪ زﺑﺎن ﻛﺰ رخ آن ﺷﺎه ﺟﻬﺎن ﻓﺮخ و ﻓﺮخ ﻧﺪه ﺷﺪم