دانلود آهنگ شاعرِ تنها بندر تو تنها نیستی

ایران ز نو خونین کفن، جز غصّه دنیا چیستی ؟ با گریه می خواند وطن؛ بندر تو تنها نیستی در موج هم شیون شدن؛ هر جا ز هرمزگان سخن هرگز نسوزی با بدن؛ وقتی چو دریا زیستی هرجا جهان بدخواه شد، یک سرزمین همراه شد ایران سراسر آه شد، جانا خدایی؟ کیستی؟ از بغض میهن بی‌نفس، مسجدسلیمان تا ارس کی می‌شود این ضجّه بس، ای غم کجا می‌ایستی؟ هی درد و ماتم پی ز هم، بد پشت بد غم بعد غم از بس عزا شد بی‌عدم؛ سهم خوشی شد نیستی غرق غباری بی‌امان، مازندران تا اصفهان گیلان و آذربایجان؛ دیگر کجا آبی ستی؟ شد محشری کبرا در آن؛ بوشهرو تهران از فغان ای بندر پرپر بدان؛ هستی در آنجا، نیستی؟ هم کرد و لر هم لک حزین، هم بختیاری‌ها غمین حال بلوچان را ببین؛ تنها تو غوغا نیستی با این اهورا انجمن، رد می‌شوی از اهرمن می‌سازمت با جان و تن؛ بندر تو تنها نیستی با گریه می‌خواند وطن؛ بندر تو تنها نیستی به مردمم به بندرعباس به ایران نبین غرقم به خونین نهر، که خاکستر شد احساسم شکستت می‌دهم ای دهر، کنار بندر عباسم اگر شد جام قندم زهر، خوشی گر کرده با من قهر؛ شکوه فتح خرمّشهر؛ مرا این‌گونه بشناسم