دانلود آهنگ عابد صادقی دقیقه نود

خیلی از  آدما خوبن فقط برا دکور تا به خودش وصلی  از همه دل ببر دور شو از این مرداب به سمت سرچشمه دیگه به هر گنداب لب تر نکن تشنه چشماتو که خوب وا کنی نشونه ها پیدان طنابو بگیر دربیا از تو چاه شیطان حال خوب و جیب پرو از خودش بخواه به یادش باش با خاطرش از غمت بکاه به خودش امیدوارم نیستم امیدوار خلق میاد فردای شیرین پس از روزگار تلخ نبینم غصه داری نبینم دلت ناامیده هرچی گرفت بهترشو فردا بهت کادو میده از خودش بخواه عزیز او خداست نیست خسیس پناه ببر به آغوشش از شر شیطان خبیث رو به جلو گام بردار به امید خودش    نه به امید نامردا تدبیرش  بالاتره از همه ی فکرا چون امتحان میگیره هست همیشه یک راه باید بهش نزدیک بشی تا میتونی با هر روش یادش بکن هر دم و بازدم یادش بیفت با هر تپش گفت تیکه های قلبتو من خودم میکنم جمعش پناه بر خودش که دائم بالاست پرچمش وقتی خودش قاضی باشه منم پیروز محکمه برکت میده به کسبم وقتی که پول من کمه نور راه روشن کیه اون که مونده پشتم کیه من همیشه پیروزم مهم نیست که دشمن کیه خطامو دید خبطتمو دید چشمپوش گناهمه باز از عمق وجود میگم من و خدا شما همه ( تا تو هستی تو راه زندگی من گم نمیشم دستامو گرفتی من محتاج مردم نمیشم دریای مهربونیت بزرگ و چه بی انتهاست محبتت امید ی برا مرده و زنده هاست ) نمیبازی عمرا چون استعدادات بمبن سهم تو نیست بن بست باش آماده ی بردن این استعدادا دینن به گردن تو ای مرد این یاور بی همتا داره صد مرتبه ایول معجزه هاش حتمی تدبیر پشت تدبیر با اسمش شجاعانه برو تو قلب بی رحمی تو بدترین اوضاع آتیش میشه گلزار با یادش زره پوشی میشکنه این گرزا دریا میشه خنثی اگه بخواد خالق همه موجا به خط میشن با نظم دم ساحل نیستش غیر ممکن هیچ آرزویی چون که نعمتاشو هرگز نمیشه شد منکر تو امتحانی پس تو هر حالی شاکر باش این استاد تو هر حالی حال میده به شاگرداش ( تا تو هستی تو راه زندگی من گم نمیشم دستامو گرفتی من محتاج مردم نمیشم دریای مهربونیت بزرگ و چه بی انتهاست محبتت امید ی برا مرده و زنده هاست ) بپا زرق و برقا نکندت مستت الکی بشر قدرت دعا رو دست کم نگیر از خودش بخواه تاج و تختو پول نقدو واسه خودش بذار وقتو و بهونه نگیر با پرستش میتونی از تن بکنی روحو از خودش بخواه تا از مسیر برداری کوهو با ذکرش برمیای  از پس هر طوفان مشکلاتو به دوش حتی خم نشه ابروهات پاشو پر انرژی از جات بشر خدایی حیف نیست که زمزمشو ول کنی گوش بدی به ابلیس بلند صداش کن بذار اسمشو همه بشنون بدون تو هیچ حالی برنمیداره او چشم ازت گرچه یه وقتایی دل تو هیچ سری بهش نزد ولی خودش دستتو میگیره دقیقه ی نود ( تا تو هستی تو راه زندگی من گم نمیشم دستامو گرفتی من محتاج مردم نمیشم دریای مهربونیت بزرگ و چه بی انتهاست محبتت امید ی برا مرده و زنده هاست )